De verhalen in De magister hebben een mythische kracht en de allure van klassieke sprookjes. Ze spelen in een diep verleden: het oude Mesopotamië, het oude Egypte, het voorchristelijke Ijsland - dat zijn enkele van de historische decors. Enkele figuren die ten tonele worden gevoerd, zoals de excentrieke farao Echnaton en de bijbelse koning Salomo, hebben 'echt' bestaan, andere, zoals Nusku, bouwmeester in de Sumerische stad Agade, de tegendraadse viking Thorfinn en de geheimzinnige mysticus en alchemist uit het titelverhaal zijn in geen enkele historische bron te vinden.Maar of ze nu hebben bestaan of niet, al deze personages proberen te ontkomen aan de dood en de vergetelheid die onherroepelijk ieder mens wachten. Ze strijden, meestal tevergeefs, tegen noodlot, toeval, willekeur en andere boosaardige krachten. Hier en daar krijgen ze steun van de liefde, die soms wonderen weet te bewerkstelligen, maar die het even vaak Iaat afweten en nooit garanties geeft. Sommigen stellen hun hoop in een nakomeling of leerling. Maar zoons en pupillen volgen soms een andere weg dan hun vader of leermeester had voorzien, vaak met tragische gevolgen.Guus Houtzager (Eindhoven,1955) wilde als kind archeoloog worden, maar werd schrijver en vertaler. Eerder publiceerde hij de verhalenbundel Het glazen oog, de studie Het een-én-het-ander (over Maria Dermoût) en de roman De rode steen.Over De rode steen:'Houtzager vervlecht soepel twee verhalen en legt subtiele verbanden. Dat zijn twee hoofdpersonen elkaar niet ontmoeten, slechts om en om een hoofdstuk krijgen toegewezen, is een vondst.' Onno Blom, Trouw 'Het is mooi van stemming, je leert de mensen echt kennen, je krijgt de kans iemands leven binnen te gluren, en iemands hoofd.' Robert Anker, Het Parool