Ron van Dijk is getrouwd, heeft twee kinderen en noemt zichzelf 'een geboren organisator'. Hij heeft een zwak voor grootschalige evenementen en was bijvoorbeeld tot twee keer toe ceremoniemeester bij een bruiloft. Nu is hij toe aan zijn meesterproef: het organiseren van de Olympische Spelen in Nederland. Ron van Dijk woont in een Vinex-wijk, waar hij ook kantoor houdt om de overhead zo laag mogelijk te houden. Van Dijk en zijn trouwe personal assistant hebben nog achttien maanden te gaan voor het Olympisch vuur ontstoken zal worden. Er zijn echter een aantal problemen: hij ligt achter op schema, de cashflow is niet optimaal, de eerste palen van de stadions moeten nog in de grond geslagen worden, het Olympisch Dorp is nog niet voorbij de status van maquette, en qua catering luistert – gelet op het grote aantal nationaliteiten van de deelnemers – vooral de keuze van broodbeleg heel nauw. Kortom: werk aan de winkel. Terwijl zijn telefoon onophoudelijk blijft trillen, valt het zonlicht tussen de lamellen precies op Van Dijks gezicht. Hij sluit zijn ogen en hoort het gejuich van het publiek. Dit zijn de beste Spelen ooit... "De man die in zijn eentje de Olympische Spelen organiseerde" is een roman over de schoonheid van mismanagement en de lachwekkendheid van deadlines, een boek over onhaalbare dromen en het aloude adagium 'meedoen is belangrijker dan winnen'.