Erwin heeft de Shoah overleefd en is na vele omzwervingen in Palestina terechtgekomen. Daar geeft men hem de Hebreeuwse naam Aharon, als ware het een nieuwe identiteit. Hij raakt evenwel veelvuldig in een diepe slaap vol dromen, die hem niet uit zijn greep laat,zelfs niet wanneer hij wakker is. In die dromen keert hij terug naar het leven dat voorgoed voor hem is afgegrendeld: hij ontmoet zijn vader en moeder, enkele familieleden, en gaat terug naar zijn stad en het boerderijtje van zijn grootvader in de Karpaten. De slaap van Erwin-Aharon het alter ego van de schrijver is het schemergebied dat voor hem dient als een moederschoot die het hem mogelijk maakt te sterven en opnieuw geboren te worden. Uiteindelijk, in een proces dat ontstellend is in zijn schoonheid en zijn innerlijke kracht, besluit hij in het voetspoor van zijn vader te treden en schrijver te worden. In De man die niet ophield met slapen verschaft Aharon Appelfeld ons een zeldzaam inkijkje in verborgen gebleven fragmenten in zijn levensverhaal. Dit is het verhaal van een dramatisch persoonlijk ontluiken, dat zich parallel voltrekt aan de gebeurtenissen van het ontstaan van de staat Israël.