De middeleeuwers pletten de aardbol tot een platte schijf waar men kon afvallen. De middeleeuwers verdrukten de vrouw en verbrandden meedogenloos hun heksen. De middeleeuwers bevolkten hun wereld met afschuwelijke monsters. Kortom tussen de Oudheid en de Renaissance ging de Europese cultuur door de donkerste tunnel van de geschiedenis. Stellingen waarmee nog niet zo lang gelden gretig-luisterende schoolkinderen werden overdonderd: middeleeuwers waren barbaars, aten met de handen, gingen niet netjes naar het toilet… Ongemeen duistere tijden dus. Wat is historische waarheid en wat is verzonnen? Waarom konden deze gemeenplaatsen zolang blijven voortleven? En hoe komt het dat in de romantiek de middeleeuwen dan weer plots werden geïdealiseerd als hét tijdperk van de ridderidealen en gentleman-cultuur? Waarom worden we vandaag overspoeld door een echte middeleeuwen-interesse? Maar vooral ook: hoe waren de middeleeuwen ECHT? Dat zijn de vragen die Jozef Janssens beantwoordt in dit schitterend pleidooi voor een onbevangen gesprek met de middeleeuwse mens.