Op een frisse lentedag maken Vader, Maria en de 'zeunen' een uitstapje naar Hulst. 's Middags gaan we eten. Vader kent een Chinees restaurant, waar het eten lekker en de prijs laag is. Na de maaltijd vraagt Vader of hij de restjes op onze borden mag hebben. De meesten - we zijn met z'n twaalven - hebben kip gegeten en er is nog heel wat over. We hebben begrip voor het verzoek van Vader. Hij heeft een hond en die lust ook wel kip. De Chinese kelner pakt heel het boeltje keurig in en Vader verlaat het restaurant als een tevreden man. 's Anderendaags hangt er een nieuw kaartje boven de toog van De Muziekdoos: 'Oosterse kippensoep'. Het zijn kleine gebeurtenissen, maar ook meeslepende avonturen, die de boventoon voeren in het Antwerpse bruine café De Muziekdoos. Zuinige kroegbaas 'Vader' en zijn stamgasten - zijn 'zeunen' - delen lief, leed én pint met elkaar. Succesvolle en gesjeesde artiesten laven zich aan de drank, de vrouwen en hun passies: muziek en (woord)kunst. Ze beseffen echter: voor de buitenwereld tellen alleen de geslaagden mee.