Drie meisjes, drie vaders, drie verhalen, één thema: De naam van mijn vader is het opvallende debuut van Sabine van den Berg over de manipulerende wijze waarop ouders met hun kinderen omgaan. De naam van mijn vader is een drieluik, waarin steeds de vaderfiguur tracht te overheersen, en het meisje probeert de situatie naar haar hand te zetten. In het eerste verhaal groeit een meisje op bij haar oom en grootvader. De oom laat het meisje nooit met rust en terroriseert haar met sadistische spelletjes. Het is een verhaal over onderdrukking, verlangen en eenzaamheid, maar ook over de werking van het gezegde 'wie niet sterk is moet slim zijn.' In het tweede verhaal zijn we getuige van de complexe relatie tussen een meisje en haar blinde vader, een relatie vol schuldgevoel, afhankelijkheid en (dus) manipulatie. De benauwde sfeer in dit verhaal groeit langzaam toe naar een climax. In het derde verhaal dwingt een vader zijn artistieke dochter zijn sexuele uitspattingen te tekenen. Het is een verhaal over het overschrijden van onzichtbare grenzen, nieuwsgierigheid en de macht van (ingehouden) emoties. Of gaat De naam van mijn vader over één meisje en één vader - is het één verhaal? Eén verhaal over het egocentrisme van ouders die geen rekening houden met de belevingswereld van kinderen? Eén verhaal over ouders die alleen denken aan hun eigen problemen, en verwachten dat kinderen zich aanpassen of een plaatsje zoeken in de schaduw van hun Grote Leven? Sabine van den Berg (1969) is geboren in Leiden. Ze schrijft voor Elle Wonen en publiceerde verhalen in Lust & Gratie, waarvan zij tevens redactielid is.