Muñoz Molina geeft een nieuwe kijk op de Spaanse Burgeroorlog aan de hand van fictieve en historische personages. Hij kruipt in de huid van Abel, een inwoner van Madrid in de jaren dertig. Deze architect heeft weliswaar socialistische ideeën, maar tegelijkertijd bevallen de gemakken van de hogere klasse hem zeer goed. Tijdens een lange treinreis neemt Abel de lezer in flashbacks mee naar de gespannen situatie van 1935-1936 in Madrid, en naar zijn leven met Judith. Als Abel op zijn bestemming aankomt, bereikt het verhaal een dramatisch einde.