Melancholie en uitbundigheid. Het zijn de twee gezichten van de vergeten bohémiendichter Jopie Breemer (1875-1957). Hij schreef fijnzinnige, vaak licht-ironische verzen, maar hij was vooral bekend als het middelpunt van de Amsterdamse bohème rond 1910. Zijn huis aan de Leidsegracht was de luidruchtige ontmoetingsplaats van uiteenlopende kunstenaars, wetenschappers en schrijvers, onder wie Han van Meegeren, Hildo Krop en Arthur van Schendel. Later zullen deze bijeenkomsten in het 'Jopiehol' de eerste stappen blijken te zijn tot de oprichting van de kunstenaarssociëteit 'De Kring' Toen Gerrit Komrij zeven van Breemers gedichten in zijn bloemlezing De Nederlandse poëzie in 3000 en enige gedichten opnam, luidde hij de herontdekking in van Breemers kleine, maar veelzijdige oeuvre. De herwaardering krijgt nu haar beslag met deze volledige heruitgave van De ontboezemingsbundel, een oorspronkelijk in 1913 verschenen verzameling gedichten, prozastukken, aforismen en natuurimpressies, waarin rake observaties en fijne ironie elkaar afwisselen. De editie wordt ingeleid door Gerrit Komrij en bevat de originele foto's, veelal door Jopie Breemer zelf gemaakt.