Eerst kwamen de Zeeuwen en Brabanders naar Rotterdam. Die verstonden we min of meer - en zij ons. Toen kwamen de Spanjaarden, de Kaapverdianen, deTurken, de Marrokanen... Die verstaan wij meestal niet en zij ons meestal ook niet. De eerste arbeidsimmigranten waren contractanten met een baas en een baan. Maar verder niks: geen onderkomen, geen familie, geen kennis van Nederland en zijn taal. Docente Spaans Nelly Soetens was van begin af aan betrokken bij deze 'volksverhuizing': vanaf het eerste uur maakte zij zich sterk voor fatsoenlijke huisvesting en goed onderwijs in onze moeilijke taal. Van 1969-1992 was zij hét gezicht van het Aktiekomitee pro Gastarbeiders. In dit boek doet zij even minutieus als persoonlijk getuigenis van haar geschiedenis van en met het AKPG. We mogen haar dankbaar zijn voor het soort volhardende en doortastende pionierswerk dat zij destijds verrichtte - en dat destijds niet alleen op steun en instemming kon rekenen. Nu komen de Polen, de Bulgaren, de Roemenen... Het is nooit te laat om de lessen van het verleden te leren - ook nu niet.