De kapelaan kreeg niet de tijd om een buiging te maken, want de onderkoning duwde hem de ambassadeur van Marokko bijna in de armen. 'Vertelt u mij nu niet dat u geen Arabisch kent,' grapte de onderkoning wrang, 'of ik laat u de kerkers gooien.' 'Ik kan me wel redden in het Arabisch,' zei Don Giuseppe. 'Uitstekend....Neem deze heer mee op stap, voldoe aan al zijn wensen, meisje van plezier of dames van stand inbegrepen.' 'Excellentie!' protesteerde don Giuseppe, wijzend op het Jeruzalemkruis op zijn borst. 'Doe het af en ga ook maar eens naar de vrouwtjes: ik wil wedden dat het niet de eerste keer zou zijn,' antwoordde de onderkoning.