Waardoor worden de menselijke lotgevallen, of liever, de menselijke stemmingen en keuzes bepaald? In zijn romandebuut "De rode steen" speelt Guus Houtzager op een ingenieuze en indrukwekkende manier met enkele mogelijke antwoorden op deze vraag. Dirk Gemelman is een lusteloze tot indolentie vervallen historicus zonder werk, die dwangmatig kroegen bezoekt, in een rock & roll band speelt en treurt over een nooitvergeten jeugdliefde. Laura Larousse woont samen met een vriendin, schildert, en voorziet in haar levensonderhoud met het geven van tekenlessen en het rondleiden van kinderen in een museum. Deze 2 totaal verschillende hoofdfiguren in de rode steen kennen elkaar niet - ze hebben in het hele boek zelfs geen flauw benul van elkaars bestaan, maar intussen hebben ze veel gemeen. Allebei zijn ze net dertig en staan ze op het punt een belangrijke beslissing te nemen. En allebei wensen ze zich van de draagwijdte daarvan niet bewust te zijn. De verschijning van een intrigerend Oosters sier