In haar nieuwe roman Alfred en Emily neemt Nobelprijswinnaar Doris Lessing ons mee naar het Rhodesië van haar jeugd. Ze vraagt zich af hoe het leven van haar ouders zou zijn geweest als de Eerste Wereldoorlog nooit zou hebben plaatsgevonden. Wat als? In werkelijkheid werden haar ouders getekend door die oorlog. Haar vader Alfred, die eigenlijk een leven als boer wilde leiden, werd getroffen door een granaatsplinter en moest een houten been dragen. De grote liefde van haar moeder Emily verdronk in het Kanaal en zij zou de oorlog doorbrengen met het verzorgen van gewonden. De woede van het tweetal vond een weg in de jonge Doris Lessing, en heeft haar nooit meer verlaten. Bijna een eeuw na de oorlog probeert zij haar ouders het leven te geven dat zij zouden hebben kunnen leiden: met een ontmoeting tijdens een cricketwedstrijd, maar ieder met hun eigen levenspad. Een meesterlijk pennenspel tussen feit en fictie. Alfred en Emily is een grootse ode van Doris Lessing aan haar ouders, maar vooral aan de verbeelding, die in haar eigen leven zo'n enorme rol speelde, en waarmee ze andermaal bewijst tot de allergrootste schrijvers te behoren.