Van de herfst tot het voorjaar trok John A. Baker eropuit om het doen en laten van een paar slechtvalken te volgen op de moerasgronden van Oost-Engeland. Hij volgt de vogels bijna dwangmatig, hij bekijkt ze in de lucht en op het land, op jacht naar hun prooi, bij het lugubere bedrijf van het doden, bij het eten en het rusten. Hij beschrijft zeer nauwgezet wat hij ziet, met een bijzondere versmelting van nauwkeurigheid en verdichting. En dan, tijdens zijn heimelijke speurwerk, verdwijnt geleidelijk aan zijn eigen geest, om plaats te maken voor de vreemde en genadeloze geest van een valk.