Op het einde van de dertiende eeuw werd op een klein eiland een stad gebouwd. Volgens de stichter van de stad zouden op bepaalde plaatsen specifieke menselijke krachten werkzaam zijn, de zgn. axen. Contact met deze krachten zou een optimale omgang met elkaar mogelijk maken, gekenmerkt door eenvoud, kracht en doeltreffendheid. De hele aanleg van de stad, de gebouwen, de wijken, het centrale plein, de wallen, de beelden op de pleintjes, alles getuigt van deze inspiratie. De faam van de stad heeft zich verspreid in meerdere continenten. In Vlaanderen werd het stadsplan bekend als 'axenroos'. Dit boek is een reisverslag van zeven dagen verblijf in de stad. Mijn gids en gastvrouw Jadrana zette me op weg, rustig en gestaag, als een vroedvrouw bij een bevalling. En de stad heeft bezit van me genomen. Ze is door me heengegaan. Ze heeft me geconfronteerd met mezelf, me vragen gesteld over hoe ik omga met anderen, in mijn gezin, mijn werkomgeving, mijn maatschappij. Jaren later blijft één eindindruk me nog steeds bij: deze stad appelleert op bewustwording en verheldering van mijn omgang met anderen.