De steen vreest mij volgt een familie die langzamerhand uit het bestaan verdwijnt. Stukje bij beetje legt Ellen Deckwitz de verbanden bloot die ontstaan wanneer je zwijgend naast elkaar ontbijt en naast een bos vol eikenbomen woont. Beeld en taal kantelen en trekken het tapijt van de familiegeschiedenis onder de voeten vandaan. Een bundel waarin een nieuwe stem zich fluisterend laat horen om je als een mokerslag bij te blijven.