Een student werkt in het laatste jaar van zijn studie mee aan de restauratie van een oude zeiltjalk in Friesland. Hij is stoer, egoïstisch en vrijgevochten, zijn leven tijdens het werken aan de tjalk is simpel. Hij is ook romantisch en onzeker, dat blijkt uit zijn schrift waarin hij de gedichten noteert die hij om zich heen ziet. Hierin schrijft hij ook de tekst van het project Darkroom, een performance voor een nieuw cultureel festival op Terschelling. Dit project confronteert hem met de leegte van zijn bestaan en de altijd gevoelde eenzaamheid door het ontbreken van de diepgaandere verbinding met de ander. Als een oude in de steek gelaten jeugdliefde onverwacht terugkeert leert hij de pijn van de Liefde kennen, als je die niet kent weet je niet wat echte Liefde is. Hij zoekt iets dat dieper gaat dan de passie die hij beleeft met de mannen en vrouwen waar hij de liefde mee bedrijft, maar is afkerig van de relaties die zij willen aangaan. Alleen met zijn huisbazin is de verhouding helder en zakelijk, of toch niet? Gelukkig verloopt zijn verbinding met de stalen tjalk voorspoedig. Zij eist niets en stelt geen lastige vragen. Als straks de restauratie is voltooid kan hij eindelijk het zeegat kiezen met zijn nieuwe Liefde. Dit romantische avontuurlijke verhaal is een poëtische mix van stoere avonturen, diepgevoelde emotie, verrassende zachtheid en verborgen eenzaamheid tegen het decor van het weidse Friese water in de vrije jaren zeventig.