'Soms moet je brutaal genoeg zijn om het woord te nemen.' 'Dan moet ik wel iets te zeggen hebben.' 'Wat gezegd moet worden laat zich pas kennen als er een mogelijkheid is tot spreken.' Marga, een jonge Nederlandse vrouw, schrijft in Parijs de biografie van de Vlaamse schrijfster Eva Zomers, die in 1968 op geheimzinnige wijze verdween. Lucien, een eenzame oude kunstenaar, schildert steeds opnieuw hetzelfde Italiaanse echtpaar. De schrijfster en de schilder, die elkaar dagelijks tegen het lijf lopen, overwinnen hun antipathie voor elkaar en worden vrienden. Ondanks grote verschillen in leeftijd en achtergrond hebben ze meer met elkaar gemeen dan ze konden vermoeden. Geleidelijk raakt Marga in de ban van Lucien, en andersom. Voor Marga is het oplossen van het raadsel rond Eva Zomers een persoonlijke uitdaging. Als zij de schilderijen van Lucien ontdekt, komt er een mysterie bij: waarom heeft hij een halve eeuw lang twee mensen geschilderd in de opeenvolgende fasen van hun bestaan? Wie zijn zij? Hoe meer Marga ontdekt, hoe meer parallellen ze bespeurt met haar eigen zoektocht. In deze beeldrijke roman worden verschillende verhaallijnen op verrassende wijze met elkaar verbonden en de mysteries – die de personages voortstuwen – worden geleidelijk ontrafeld. De verdwijning van Eva Zomers is een roman over liefde, inspiratie en de kracht van de verbeelding.