Toen vreemde overheersers ons met hun vaak weerzinwekkende praktijken tijdens de Tweede Wereldoorlog lieten kennismaken, viel vijf jaar lang het duister over ons land. Gebeurtenissen en verschijnselen uit die tijd, waarin mensen in de naar anarchie groeiende samenleving desperaat poogden te overleven, komen in dit boek indringend aan bod. Niet alleen mobilisatie en agressie, bombardementen en bezetting, maar ook terreur en deportatie, hongersnood en bevrijding. In zijn jeugd maakte de auteur onder meer de verdelging van zijn geboortestad mee. In een boekje met persoonlijke herinneringen schrijft hij daarover: Het was voor mij als kind verbijsterend toen dat stadshart met zijn vloed en gloed van lichtjes en lichtreclames, met zijn bonte verlokkingen in de etalages van winkels en warenhuizen, plotseling spookachtig ineenstortte, eerst in vuur en daarna in duisternis. Weggezonken in een afwisselend stoffige en drabbige puinvlakte, waarin straten ergens begonnen en zomaar ophielden, en kraters van kelders en skeletten van panden het verloren geluk schrijnend onderstreepten. Het merendeel van in dit boek bijeengebrachte verhalen verscheen een ruim aantal jaren geleden in de bundels ´Zwarte confetti', ´De liefde is onderweg', en ´Laten we de charleston dansen'. Ook de novelle ´De trein naar Berlijn' werd eerder gepubliceerd. Het titelverhaal ´De vlammende stad' verschijnt daarentegen voor de eerste maal in druk. Herman Romer publiceerde zowel belletrie als historisch werk. Er verschenen van hem vijf dichtbundels, drie verhalenbundels, twee novellen en een groot aantal historische non-fictie werken. De auteur won de Anna Blamanprijs in 1971. In 2004 ontving hij de Laurenspenning, de culturele onderscheiding van Rotterdam.