Het duistere en woeste karakter van extreme landschappen – in dit geval de Himalaya – is voor Christoph Ransmayr een dankbaar thema, aan de hand waarvan hij zijn verhaal vertelt over broederliefde, strijd en de onvermijdelijke dood: slechts één van de twee broers zal van de berg terugkeren. Aan de rand van de beschaving vinden Ransmayrs personages zichzelf en dringen zij door tot in het diepste wezen van de werkelijkheid. De vliegende berg, een roman in verzen, verschijnt tien jaar na de vorige roman van Ransmayr, die daarom schertsend de ‘langzaamste schrijver ter wereld’ werd genoemd. Zijn repliek was: ‘Ik wist niet dat er een snelheidslimiet voor romans was; word ik hiervoor bekeurd?’ De vliegende berg is de persoonlijkste roman van Ransmayr tot nu toe.