Benedetta Cibrario schildert in deze roman een schitterend portret van een vrouw die niet wil leven van geërfd geld, maar besluit zelf iets te ondernemen. Een vrouw die niet beoordeeld wil worden naar haar afkomst, maar naar wat ze er zelf van maakt. Als ze een verlaten boerderij in haar bezit krijgt, omgeven door dorre heuvels, gelooft niemand dat een adellijke vrouw als zij zich daar zal redden. Met haar koppige vastberadenheid bewijst ze ieders ongelijk.