De vrouwenbron, een van de meest gelezen romans van Rudolf Geel, verhaalt over de lotgevallen van enkele Amsterdamse studenten in 1962, toen het leven er nog zoveel anders en bijna onschuldiger uitzag dan in de tijd die er direct op volgde, toen de universiteit werd overvallen door een studentenrevolte die alles op z’n kop zette. De in het eerste deel van deze roman beschreven gebeurtenissen, die veel autobiografische gegevens van de schrijver bevatten, krijgen in het tweede deel een verrassend en soms sarcastisch commentaar van een van de twee hoofdfiguren, die het in De vrouwenbron beschreven tijdsbeeld op een gedreven en persoonlijke manier aanscherpt. De roman verscheen voor het eerst in 1986. ’[...] een boek, dat wat mij betreft De ambitie – Geels grote roman uit 1980 – naar de kroon steekt. (Anton Brand in Nieuwsblad van het Noorden) ‘[...] vooral deel één slaagt erin je te laten lachen, terwijl je er ook een beetje droevig van wordt. (Diny Schouten in Vrij Nederland) ‘[...] vaak en op onverwachte momenten de ontroering die alleen de betere boeken teweeg kunnen brengen. (Hans Vervoort in NRC Handelsblad)