Dinsdagland is een verzameling reisreportages van een thuisblijver. Over België. Het is een liefdesverklaring aan de kleine Belg, een verwondering over zijn amusement, een ode aan zijn in onbruik rakende schone woorden. Het is een in stukken en brokken geslagen vertelling over een Belgische jeugd, een boekstaven van de dingen die voorbijgaan. Het is gazettenpraat en cafépraat, een getuigenis met grote gebaren, een openlijk gelofte van Belgheid. Het gaat over duiven en de dood, over trekpaarden en hun droeften, over heilige maagden en wielerkoers, over de God van gisteren en over nonkel Potrel. Het is van alles, en dat voor weinig geld. Het is geschreven op het ritme van een zatte kusjesdans, afgewisseld door een hoempapa, olé en olà, door een schrijver die schijt heeft aan de angst een schrijver van onder de kerktorens te zijn. Het is een monument voor wat gaat sneuvelen, een logboek van een land, de restjes van een drinkgelag. Het is konijn met pruimen, lectuur voor onder de haardroger van het kapsalon, handgeschreven jazz voor trompet en majorette.