Op een nare dag wordt de dertienjarige Conxa door haar ouders – arme boeren in een gehucht in de Spaanse Pyreneeën – naar haar kinderloze oom en tante in een ander dorp gebracht. Met hard werken in de huishouding en op het veld verdient ze kost en inwoning, later trouwt ze en krijgt ze kinderen. Op haar oude dag verhuist ze naar Barcelona om bij een van de kinderen haar laatste dagen te slijten. Maria Barbal voert ons met een helder, sober taalgebruik mee naar die andere tijd en wereld en toont ons een generatie plattelandsvrouwen die het leven met stille trots het hoofd bood, ook toen dit tijdens de Spaanse Burgeroorlog onoverzichtelijk en onverdraaglijk werd. Dit is het verhaal van de anonieme vrouwen uit de geschiedenis.