De vijftigjarige Alma werkt aan een historische roman over Dona Isabel, die in 1803 met een groep weesjongens uit Spanje vertrok om de Nieuwe Wereld van de pokken te redden. Terwijl Alma aan het schrijven is, krijgt ze met allerlei privéproblemen te maken. Haar man Richard is arts en vertrekt naar de Dominicaanse Republiek om een AIDS-kliniek te helpen opzetten; zij blijft in de Verenigde Staten. De dramatische ontwikkelingen in haar roman blijken gelijke tred te houden met de verschrikkingen in het heden. Wat komt er terecht van onze pogingen om de wereld te redden? Zijn zuivere intenties en idealisme belangrijker dan het resultaat?