Joachim is goed in zijn werk, zijn collega's waarderen hem. Althans, dat wás zo, tot er een nieuwe cheffin komt en de sfeer totaal verandert. Hij wordt het slachoffer van roddel en achterklap, tegenwerken en collectief negeren. Zijn leven kan niet miserabeler gemaakt. Het ontslag op staande voet is uiteindelijk een enorme opluchting. Wat ze hem voor de voeten werpen is allemaal gelogen. Zegt Joachim. Zijn vrouw weet het niet meer. Zijn loodzware bestaan drukt al vier jaar lang ook op haar dagelijkse leven. Vanaf nu hoeven ze het tenminste niet meer over zijn werk te hebben, want hij heeft geen werk meer. Maar het ging natuurlijk allang niet meer over zijn baan, maar over wie hij is, hoe anderen over hem denken, hoe hij zichzelf ziet. Behalve de kinderen, die het gezellig vinden dat papa opeens zoveel thuis is, deelt Joachim iedereen in twee kampen in: ben je voor of tegen hem. Waar staat zijn vrouw?