Hanneke Eggels weet in Een vrije huid internationale politieke themas in poezie te vatten als zij dicht over algemeen menselijke themas, over mythen en mensen die onder het wiel van de geschiedenis terecht zijn gekomen: de verdrevene in de grote stad, de dakloze, de gevangene en de vluchteling. Ook aan een actueel biomedisch - ethisch thema waagt zij zich als zij in Bij het maken van een kind schrijft over het kweken van menselijke embryos voor wetenschappelijk onderzoek. Als lid van P.E.N. (Poets, Essayists, Novelists) is zij altijd een onafhankelijke kritische beschouwer van het wereldtoneel. Het is de eigenschap en grondhouding van een dichter die de actualiteit van hedendaagse thematische prioriteiten aanvoelt en op de bres tussen de mensen blijft staan.