De eigenzinnige vertelster in Eiland 34 blinkt als kind uit in alles, van wiskunde tot sport. Niet iets om onverdeeld trots op te zijn volgens haar vader, want niemand houdt van mensen die alles even goed kunnen. Wat je nodig hebt in het leven, is je met hart en ziel in een onderwerp kunnen verliezen. Onderwerp van zijn dochters gepassioneerde studie worden vervolgens de genummerde eilandjes voor de noordkust, en dan met name eiland 34. De jonge studente zet alles op alles om er terecht te komen. Zelfs haar vriend Zanka, die naar vanille en sigaretten ruikt en haar inwijdt in de liefde, kan haar niet afhouden van haar zoektocht. Dan breekt de dag aan dat ze het vaste land verruilt voor een grote reis langs de eilanden. Ik moest ten slotte bij nacht en ontij vertrekken. Als ik had gewacht op ieders zegen, en tot ze allemaal begrepen hadden wat ik ginds van plan was, zat ik nu nog op mijn kantoortje halfvergane tijdschriften te lezen. Het is de suggestieve schoonheid van het lelijke en het troosteloze, die de lezer deze roman binnentrekt en niet meer loslaat. - Der Spiegel Annette Pehnt (1967) woont en werkt in Freiburg. Ze debuteerde in 2001 met de roman Ich muss los, die bekroond werd met de Mara-Cassens-Preis voor het beste debuut van het jaar. In 2002 werd bij de Ingeborg Bachmann-prijsvraag een voorpublicatie van het manuscript van Insel 34 bekroond als beste inzending door de jury van Klagenfurt.