Ook door de tweede bundel van Paul van den Bergh loopt als een rode draad de gedachte dat de mens zijn gevoel te veel door zijn verstand laat domineren. Een menswaardiger samenleving zal - alle nieuwe inzichten en verworvenheden ten spijt - pas ontstaan wanneer we inzien hoe kwetsbaar we in alle opzichten zijn. Dan worden we toegankelijk voor de ander en geven we ook de ander de mogelijkheid zich open te stellen. Er ontstaat ruimte voor de een n de ander.