De verteller van deze als monoloog geschreven roman is Auxilio Lacouture, een Uruguayaanse vrouw die in de jaren zestig naar Mexico verhuist. Daar zoekt zij het gezelschap op van de vele jonge dichters die rondhangen in cafés en barretjes. De poëzie is haar alles, en door deze contacten ziet zij zichzelf als 'de moeder van de Mexicaanse poezie'. Als een gewelddadige opstand uitbreekt verstopt zij zich in een kamer van de universiteit, met haar boeken. Geweld en verschrikking razen om haar heen, maar zij blijft onaangedaan, want de poëzie waar zij voor leeft is zij niet kwijt. Amulet is het spannende verhaal van een obsessieve vrouw die oog in oog staat met de dood, en desondanks zingeving zoekt in de literatuur. De schoonheid van het geschreven woord en het geweld van de realiteit staan op typisch Bolaño-achtige wijze lijnrecht tegenover elkaar.