'+23, Een revalidatieproces in beeld' van Annemiek van Munster neemt de lezer op een bijzonder toegankelijke manier mee in de wereld van slechtziendheid en revalideren, maar vertelt bovenal het verhaal van een jonge vrouw die naast haar beperking kiest voor het leven, geluk, de liefde en zichzelf. Het debuut van Annemiek van Munster geeft inzicht in de complexiteit van slechtziendheid tegen de achtergrond van een persoonlijk ontwikkelingsproces. Herkenbaar voor iedereen die tegen grenzen aanloopt, kritisch durft te kijken naar zichzelf en altijd mogelijkheden blijft zien. Met of zonder handicap. Keerpunt Een baan, veel vrienden, een studie; Annemiek is altijd druk in de weer. Voor haar 'foutje' – haar aangeboren slechtziendheid – is geen plaats. Totdat haar onderschatte handicap haar noodzaakt om te kiezen voor een gezonder leven. In '+23' beschrijft Annemiek van Munster het grootste keerpunt in haar leven tijdens haar periode in revalidatiecentrum Visio Het Loo Erf. Ze neemt je mee langs een weg met worstelingen, afscheid en de nodige bijslaapuurtjes, maar ook met vriendschap, gehandicaptengadgets en komische confrontaties. Het hart van +23 bevat een fotoreportage waarin Annemiek en enkele ex-revalidanten een kijkje geven in hun wereld. Tevens geeft het een goed beeld van wat Annemiek en de anderen wel en niet zien. Of het nu wazig, beperkt of vertekend is, zo krijgt de lezer ook letterlijk 'Een revalidatieproces in beeld'. '+23', Maar haarscherp Niet eerder verscheen er een boek dat zoveel inzicht geeft in de onduidelijke handicap slechtziendheid. Boeken over blindheid of blind worden zijn er genoeg. Maar '+23' trekt je mee in een, voor velen, onvoorstelbare wereld. Annemiek schrijft direct en beeldend waardoor slechtziend-zijn invoelbaar wordt. Haar beschrijvingen zijn wisselend praktisch, beschouwend en altijd intiem. Het zicht van Annemiek van Munster mag wazig zijn, maar haar kritische blik, eerlijkheid en humor zijn haarscherp.