Deze bundel toont de erfenis van de brede interesse en – om het met een van Freuds mooiste technische termen te zeggen – weetbegeerte zoals Patrick Vandermeersch deze aan zijn leerlingen heeft overgedragen en met zijn medewerkers heeft uitgewisseld. De rode draad in de bijdragen is de stille normerende invloed van wat ogenschijnlijk normaal en geaccepteerd is. De studies gaan over het lichaam, autoriteit, traditie, gemeenschap en geloof. De lichaamscultuur van de eenentwintigste eeuw wordt beschouwd vanuit een cultuurhistorische analyse van specifieke fenomenen: orgaanhandel, seks met de waarde van een paar loopschoenen; en het etaleren van dode lichamen als vorm van kunst. Nieuwe en oude vormen van religieus verlangen worden verkend in fenomenen als versterving, geseling en vaderschap in een vaderloze maatschappij. De vanzelfsprekendheid van 'normaal geloven' en 'normaal leven' wordt ontmaskerd in de werelden van Peter die zich door God gestraft ziet; Joris en Clara die schizofreen zijn en een kind willen; en de stigmata van Louise Lateau. De discussie over 'theorievorming' en de invloed van persoonlijke motieven wordt geëtaleerd via een debat tussen Winnicott en Lacan. De nieuw verworven autoriteit van de evidence based-speak in de zorgwereld wordt gerelativeerd door een analyse van het verlangen dat hierachter steekt. De speurtocht naar het concept 'zingeving' en een analyse van nieuwe vormen van religieuze institutionalisering bieden tenslotte een belangrijke bijdrage voor de actuele debatten over religie in onze huidige samenleving.