‘Ik herinner me, dus ik leef. Omdat ik nog leef heb ik 365 geschreven. Het boek is een zandloper. Wat aan leven dagelijks boven wegsijpelt heb ik beneden in woorden proberen op te vangen om het bij te houden, niet alleen voor mezelf. De schrijver is aan de laatste jaren van een academische loopbaan begonnen, woont na twee echtscheidingen, twee hernia’s en één weggesneden slokdarmcarcinoom alleen in een wit huisje vóór het station van Berchem met uitzicht op drie bus- en tramhaltes. 365 is een mijnenveld. De schrijver laveert als een ontmijner tussen wat zijn lijf en ziel bedreigt, brengt gevoelens tot ontploffing, ruimt pijn en puin. Het is een explosief boek. Maar het is vooral een liefdesverklaring aan het leven.’ Joris Gerits over zijn ‘365’ Soms is literatuur niet verzonnen, maar doorleefd. Het zijn die boeken die ertoe doen, die je bij de keel grijpen, die de alledaagsheid tonen zoals je haar nooit hebt gezien. 365 is zo’n boek. De eerlijkheid waarmee Joris Gerits over zijn wereld schrijft, zal niemand onberoerd laten. Hier is een schrijver aan het woord die met durf en souplesse zijn van liefde, leed en literatuur doordesemd leven onder woorden brengt. Hij slaagt zo goed in zijn opzet dat 365 vanaf de eerste zinnen het persoonlijke overstijgt en uitgroeit tot een kroniek van deze tijd. 365 is een hoogst onverwacht debuut. Authentiek, erudiet en ontroerend heeft Joris Gerits geschreven over het leven, zijn leven. Een overdonderend boek over verwaarloosbare futiliteiten en de kern van de zaak: leven, liefde, literatuur.