Intense po‰zie vol woede en hoop Liefde, familie, reizen, natuur en de relatie tussen binnen- en buitenwereld zijn terugkerende thema's in het werk van Gerry van der Linden. Ook in haar fonkelnieuwe bundel Glazen jas zijn ze aanwezig, maar de gedichten lijken nu gekleurd te worden door een zucht van laconieke woede over alle zaken in het leven waar de dichteres niet mee verder kan of wil, maar desondanks mee verder m¢‚t. Van der Linden ontdekt dat ze onmachtig staat tegenover het beeld dat ze van zichzelf en van de ander heeft in een voortdurend veranderende wereld. Met woorden probeert ze deze onmacht in toom te houden. Een ingrijpend proces, dat echter ook ruimte geeft. Door de vaak absurde beelden bevatten haar gedichten een grote dosis humor. Het levert een luchtige spanning op die de soms zware thema's op prachtige wijze relativeert.