Mensen zijn hard en gevoelloos tegenover zichzelf: lijden en zwakheden worden rigoureus onderdrukt, gevoelens uitgebannen. Een uitvloeisel van deze strengheid is een zelfde hardheid tegenover anderen. In zijn boek analyseert Anselm Grün deze harde houding. Wat zijn de oorzaken, wat de uitingsvormen? Vervolgens laat hij zien hoe het anders kan. Hij wijst op de bijbelse barmhartigheid, op de heilzame soberheid in de monastieke traditie, op eigenliefde en zelfaanvaarding als basis voor een goede manier van omgaan met jezelf en met de wereld om je heen.