Op een ijzige dag in 1917 wordt het gewurgde lichaam gevonden van de mooie, tienjarige Belle de jour. Jaren later blikt een politieagent terug op deze nooit opgehelderde moord, die ook zijn eigen leven ingrijpend heeft veranderd. Vol ingehouden emotie laat Philippe Claudel zien hoe snijdend de pijn om de dood van een geliefde is, en hoe grijs het schemergebied tussen goed en kwaad. Hij ontleedt het menselijk falen met genadeloze scherpte van een Dostojevski, maar laat tegelijkertijd een tedere, melancholieke gloed oplichten.