De eerste schepping is mislukt en de schepper krijgt een tweede kans. Vooral met de mens wil hij deze keer voorzichtiger zijn. Scheppen is geen banale kwestie. Scheppen is geen kwestie van natte klei waarin je met je duimen duwt tot er zich iets bruikbaars vormt. Scheppen is geen kwestie van hete adem. Zo gaat het niet. In werkelijkheid is het veel abstracter en directer. Hij dacht iets en het was er. Hij dacht een eerste mens en kijk, daar liep hij al…