‘Help! De Minimoys zijn in gevaar. Er is geen seconde te verliezen!’ Die noodkreet staat op een korrel rijst geschreven, die door een spin aan Arthur wordt bezorgd. Arthur is in alle staten, want zijn vader wil net op dat moment met hem naar huis vertrekken… Maar de gedachte dat Selenia in gevaar verkeert, is meer dan hij kan verdragen. Diep in de nacht sluipt hij met zijn hond Alfred terug naar het huis van zijn opa om opnieuw de wereld van de Minimoys te betreden…