Schoonheid en rechtvaardigheid, onderwerping en overheersing, deze thema's vormen het hart van Het doorgeefmeisje, de indringende nieuwe roman van Paul Koeck. Centraal staat een uit een blanke vader en zwarte moeder geboren meisje: Marianne Quatorze. Op zeer jonge leeftijd ontmoet de mooie Marianne de zwarte Braziliaan en plastisch chirurg Otelo de Azevedo en de Vlaamse rechter Bram Bonami, allebei vijfentwintig jaar ouder dan zij, en samen afgestudeerd aan de universiteit. De mannen hebben voor elkaar een respect dat in de buurt van bewondering, zelfs liefde komt. Dat gevoel vertaalt zich echter vooral in het willen hebben wat de ander heeft.Marianne wisselt een aantal keren van partner, niet omdat zij kiest, maar omdat ze wordt gekozen. Ze ontdekt echter hoe ze macht kan uitoefenen: door een schijn van totale onderdanigheid gebruikt ze haar schoonheid om anderen te beïnvloeden en te beheersen. Op die manier wordt ze, hoewel ze eigenlijk geen echte poging doet om haar roots op te sporen, niet alleen heen en weer geslingerd tussen zwart en blank, de twee culturen die in haar zijn versmolten, maar ook tussen macht en onmacht, de twee polen in haar eigen leven.