Wat gebeurt er in de hersenen wanneer we de mentale verschijnselen ondergaan die we gevoelens noemen? En wat is eigenlijk het nut van gevoelens, op individueel en sociaal vlak? Damasio's stelling is dat emoties manifestaties zijn van lichamelijke reacties op gebeurtenissen binnen en buiten het lichaam. Met spannende casestudies toont hij aan dat zulke emoties automatisch gepaard gaan met gevoelens, vrolijke, verdrietige of welke aan ook. De auteur laat vervolgens zien dat deze eenheid van lichaam en geest ons in het leven houdt, en ook zorgt voor onze culturele prestaties. Waar Damasio in De vergissing van Descartes afrekende met Descartes' scheiding tussen lichaam en geest, komt hij in dit boek tot de verassende ontdekking dat Spinoza beide weer verenigde en intuïtief de belangrijke rol van emoties vermoedde in het overleven van de menselijke soort en in cultuur. Antonio Damasio schrijft kraakhelder en zonder zich te bezondigen aan vakjargon. De neurologische casestudies en zijn interpretaties daarvan zijn ronduit meeslepend. Een baanbrekend boek over de lichamelijk herkomst van gevoelens en hun gevolgen voor het menselijk gedrag