Ooit was Albanië het land met de meest exotische staatsvorm in Europa, bezaaid met duizenden eenpersoonsbunkers, onder het bewind van de alles en iedereen controlerende communistische partij. In het land waar je nooit sterft ontdekt een opgewekt meisje deze archaïsche, bizarre wereld. Voor zover de mannen geen politieke gevangenen zijn zoals haar vader, zitten zij de hele dag in het café, drinken raki en staren naar de vrouwen, maar die verwaardigen hen met geen blik. Juwelen worden geruild voor sprookjes van Grimm, partizanen worden als heiligen vereerd, en de willekeur van de partij wordt alleen nog overtroffen door het obsessieve denkbeeld van de volwassenen dat een mooi meisje een hoer is een lelijk meisje - helaas! - geen.