De kerkvader Augustinus (354-430) behoort stellig tot de hoofdfiguren van de Westerse kerk- en cultuurgeschiedenis. Zonder Augustinus zou het erfgoed van de West-Europese beschaving er heel anders uit hebben gezien. Dit boek, dat een ingrijpende herziening en uitbreiding is van een uitgave uit 1993, geeft een toegankelijk overzicht van zijn leven, zijn denkbeelden en zijn invloed. De auteur laat de bronnen zelf spreken en staat uitvoerig stil bij Augustinus’ polemiek met de Pelagianen en semi- Pelagianen. Augustinus is een ‘katholiek’ denker, levend vóór het schisma van Rome en Reformatie, maar heeft door zijn genade- en verkiezingsleer de Reformatie sterk gestempeld. De kerkvaders, de christelijke auteurs in de eerste eeuwen van het christendom, verheugen zich momenteel in een toenemende belangstelling. De manier waarop zij als minderheid in een multiculturele en niet-christelijke wereld in een kritisch debat zijn gegaan met de intellectuele cultuur van die dagen, roept herkenning op. Augustinus, die vanwege zijn aandacht voor ervaring en zelfbespiegeling wel eens ‘de eerste moderne mens’ is genoemd, is een kerkvader die verrassend actueel is voor mens en cultuur die zich door uiteenlopende geloofsrichtingen laten inspireren.