Bij het opruimen van de zolder vond ik een doos met oude foto's. Vele herinneringen kwamen boven. Er was een foto bij van het weeshuis waar ik mijn jeugd heb moeten doorbrengen. Daar stonden wij op, elf kinderen met een grote zwarte strik, waaraan je kon zien dat we weeskinderen waren. Het meisje in haar mooie communiepakje was ik, Jessica Rietveld. Over de jeugdjaren van dit 'arme ding', zoals ze genoemd werd, gaat dit verhaal. Al het onrecht dat haar is aangedaan, heeft ze moedig doorstaan. Men noemde haar ook een 'zondagskind' en in dit boek lees je waarom.