'LEEF LEEF LEEF! Het leven is een banket, maar de meeste arme sukkels sterven van de honger!' Auntie Mame verscheen voor het eerst in 1955 en verkocht meer dan twee miljoen exemplaren in de Verenigde Staten sinds haar publicatie, verbleef 112 weken op de New York Timesbestsellerlijst en werd opgevoerd als theaterstuk op Broadway, een Hollywood-musical (met Lucille Ball) én verfilmd. Sindsdien heeft Mame haar rechtmatige plek opgeëist in het pantheon van de Groten en Belangrijken op aarde, zijnde de meest geliefde, prettig gestoorde, overweldigend glamoureuze en sophisticated tante op deze planeet. Ze is onweerstaanbaar, en dit verhaal, over een tienjarig weeskind dat door zijn tante dient te worden opgevoed is nog altijd een delicatesse om te lezen: het is hilarisch, hartverscheurend, over de top, maar nog immer eigentijds. Mame Dennis, want over haar hebben we het hier, is natuurlijk de tante van de auteur, Patrick Dennis, en zet zijn jonge leven geheel op zijn kop: hij beleeft de ene na de andere escapade, schandalen zijn niet van de lucht, maar over één ding is iedereen het eens: tante Mame heeft het hart op de goede plaats zitten. Of het onder de schedelpan van tante Mame ook allemaal op de goede plaats zit, is echter de vraag: zo stuurt ze Patrick naar een 'progressieve' school, waar de kinderen, onder andere, naakt rondlopen, en doen alsof ze vissen zijn (eitjes leggen en uitbroeden). Later in het boek, als Patrick studeert, valt vooral op dat tante Mame het voorzien heeft op zijn mannelijke studiegenoten…