Wat blogs zijn voor Irak en films voor Vietnam, zijn gedichten voor de Eerste Wereldoorlog. In 1917 dichtte de Britse soldaat-dichter Wilfred Owen: ‘The old Lie: Dulce et decorum est/Pro patria mori’ – ‘Het is een leugen dat het goed en gepast zou zijn voor je vaderland te sterven.’ Dát is ons beeld van de Grote Oorlog: een zinloze catastrofe. Lange tijd heerste er echter een heel andere visie. Het uitbreken van de oorlog in de hete zomer van 1914 leidde zelfs tot duizenden juichende, patriottische verzen. Ook in de jaren daarna schreven vele soldaten en burgers gedichten over wat ze voelden, vreesden, liefhadden en verafschuwden. Negentig jaar na het einde van de oorlog wordt voor het eerst het hele verhaal verteld aan de hand van poëzie uit alle talen en tradities. Niet alleen de bekende Engelse war poets komen aan bod, maar ook Franse en Duitse, Russische en Amerikaanse, Jiddische en Armeense dichters. Behalve de grote namen uit de Europese avant-garde – Cocteau, Trakl, Van Doesburg, Achmatova – komen ook onbekend gebleven soldaten, verpleegsters of burgers aan het woord; van Spanje tot Estland, van Turkije tot Ierland. Nooit eerder verscheen een bloemlezing waarin de Eerste Wereldoorlog in meer dan dertig wereldtalen vertegenwoordigd is.