Dit boek biedt geen gewoon verhaal: Marie Guyart uit het Franse Tours had reeds een bewogen leven achter de rug toen ze aan haar 'autobiografie'begon. Met haar medezusters ursulinen wijdde ze zich vooral aan de opvoeding van franse en later ook indiaanse meisjes. Ze ging vierenvijftig worden en woonde reeds veertien jaar in de overzeese kolonie Nouvell - France, te Québec. Tijdens twee korte periodes, in1653 en 1654, schreef zij na jarenlang aandringen van haar zoon bebediectijn het verslag neer van haar mystieke gegrepenheid. Tussen hondreden dringende brieven door, zonder zelfs de tijd om de tekst te lezen, kwam zo dit relaas tot stand dat, na eerst in vergetelheid te zijn geraakt, pas veel later erkend zou worden als een monument uit de franse literatuurgeschiedenis.