Met Het sadistische universum bevestigde Willem Frederik Hermans zijn reputatie als scheldredenaar nummer één. Briljante essays over Hermans' stokpaardjes Multatuli, Weinreb en Wittgenstein, maar ook verrassende en gemene stukken over pin-up-girls, experimentele romans, de katten van Rome, antipathieke romanpersonages en film. Verder: de monoloog van een anglofoob, de monoloog van een paardenliefhebber, de eerste reis naar Spanje en de zwarte humor van de Baron van Münchhausen. Hermans op zijn best! 'Dit boek is een verzameling prozastukken waar, als je goed kijkt, hier en daar een esseej tussen zit', schrijft Hermans in het 'Vooraf'. 'Wat is een esseej? Het is een opstel waarin andermans boeken worden naverteld zonder namen te noemen, Engelse en Franse schrijvers in het oorspronkelijk worden geciteerd omdat het dan veel mooier klinkt en conclusies worden getrokken die de lezer zelf ook wel had kunnen trekken, als hij daar plezier in had gehad. Ik heb drie maatregelen genomen om hier n