Norman Corinth, een Amerikaanse tandarts, komt voor een congres in een Oostduitse stad. Het is geen willekeurige Amerikaan in een willekeurige stad: zij hebben iets met elkaar te maken. De stad bestaat niet meer. Corinth was in de oorlog. Hij bestaat nauwelijks. Zijn pogingen om de draad te vinden van hij weet niet welk verhaal, vormen de inhoud van deze roman, waarvan de achtergrond gevormd wordt door een der vreemdste landen, die ooit in de wereldgeschiedenis hebben bestaan. Maar voor Corinth heeft deze actualiteit minder werkelijkheid dan het verleden, waarnaar hij op zoek is. 'Ik ben een onder Agamemnon gesneuvelde griek, die nog leeft,' zegt hij tot de 'oostduitse' Hella, met wie hij een kortstondige verhouding heeft. Hierdoor, en door zijn ontmoeting met de 'westduitser' Schneiderhahn, neemt het drama van zijn verwoeste leven twee dagen vorm aan. 'Centraal is een stad, die kapot is gebombardeerd en een vrouw, die veroverd en verlaten wordt. Het grondthema is het oude poëtische thema van liefde en oorlog. In homerische 'zangen' wordt de verovering van de vrouw bezongen in termen van de totale oorlog. De identiteit van moord en geslachtsdaad.' J.H. Donner, Mulisch, naar ik veronderstel 'Het is in de literatuurwetenschap niet en vogue nadrukkelijk blijk te geven van bewondering voor een boek; vandaar dat er in de rijke literatuur over Het stenen bruidsbed maar zeer zelden uitgesproken wordt dat het ook een heel mooi boek is, hoewel het dat toch is. Sommige passages behoren tot het allermooiste wat ik ken in de Nederlandse literatuur.' J.A. Dautzenberg, De sleutel in de kast