Op de dag dat haar favoriete Bollywoodster zichzelf van het leven berooft, hoort Anjani de stem van de beroemde actrice in haar hoofd. De stem geeft haar de opdracht een zelfmoorddagboek bij te houden. Anjani is een meisje dat in zichzelf een espressokleurige dwerg ziet. Klasgenoot Teela betrapt haar terwijl ze met een aardappelmesje haar arm verminkt op de wc. Ze worden 'bloedzusters'. Het onafscheidelijke duo worstelt met het achttien zijn. Het vriendje belt niet of het vriendje wil maar een ding. Ruziënde ouders zijn gestoord. Chocoladelikeur en jonko's zijn hét middel om abortus en old skool te vergeten. Knellende Hindostaanse gewoontes doen de rest. Een reeks zelfmoorden in de familie wordt verzwegen. Teela's oom kan zijn handen niet van haar afhouden. De ouders van Anjani willen haar uit- huwelijken aan de lelijkste jongen op aarde. In een taal, razend als een snelvuur, neemt Orchida Bachnoe in Azijn in mijn aderen de verwachtingen van haar hoofdpersonen op de korrel. Een satirische meidenroman geschreven in streetwise tempo waarin, na een dolzinnige wending, een Bollywoodtycoon Anjani en Teela voor de vuurproef stelt. Het was kwart voor vijf uur in de ochtend toen ik naar huis strompelde. Mijn hart gebroken, mijn kleren onder de kots en mijn armen onder de krassen. Het kon me allemaal niets schelen. Ik zag dat het licht in de woonkamer brandde. Shit. Hoe zou ik in godsnaam ongezien binnenkomen. Ik kon niet door de voordeur naar binnen en ook de achterdeur zat vergrendeld. Ik voelde het langzaam zwart om me heen worden. Met haar boek Lintjesregen maakte Orchida Bachnoe naam bij een breed publiek. Als fictie-auteur debuteerde zij bij In de Knipscheer met een verhaal in de bundel Waarover we niet moeten praten (2007), verhalen van Surinaamse en Antilliaanse vrouwen.