De Boeiing B-17, wereldwijd bekend onder de naam Vliegend Fort, was in de Tweede Wereldoorlog het voornaamste hulpmiddel bij de strategische bombardementen die Duitsland op zijn knieën dwongen. De bommenwerper vervoerde een tienkoppige bemanning over afstanden van meer dan drieduizend kilometer, op zeven kilometer hoogte, bij een temperatuur van min vijftig graden, veelvuldig bestookt door vijandelijk vuur. De Duitse jagers filmden de vliegtuigen die zij neerschoten. Op basis van het beeld van een tot de ondergang gedoemde B-17 schreef Pierre Bergounioux een epiloog over de luttele seconden waarin de tragedie zich voltrekt en het toestel in stukken uiteenvalt, over snelheid als twintigste-eeuws verschijnsel, over de acceleratie van historische veranderingen en over de kansen van de literatuur.