Op een dag krijgt privé-detective George bezoek van de mooie Sarah. Ze verdenkt haar man van overspel en vraagt George de twee te observeren totdat haar man in staat is een einde te maken aan de affaire en weer bij Sarah terug te keren. George vervult zijn opdracht en als hij getuige is van het afscheid tussen Bob en de jonge vrouw, weet hij dat zijn opdracht ten einde is. Het is een jaar later. Elke veertien dagen bezoekt George Sarah in de gevangenis. De bezoeken - en de tijd daartussen - leidden George terug in de tijd, naar Sarahs verleden, naar gebeurtenissen die hij zich maar al te goed voor de geest kan halen. Maar ze brengen hem ook dichter bij een ogenblik dat hij zich nauwelijks kan voorstellen - wanneer ze op een dag de donkerte zal verlaten en weer naar buiten stapt, in het volle licht der dagen. Graham Swift is een meester in het uitvergroten van het alledaags leed. Zijn personages bevinden zich in de herfst van hun leven en proberen door te graven, terug te blikken en te bespiegelen, gebeurtenissen te duiden en vervolgens de balans op te maken.